A pesar de que houbo unha rapaza que non rematou o libro porque non conseguiu "enganchala", a acollida foi moi boa. Todos coincidimos que é unha lectura con moita tenrura e, máis os grandes que os mozos, pasamos a metade do libro chorando. Zezé chegou ao corazón de todos, con todas as tundas que levou, por levar o demo no corpo, segundo dicía a súa familia. A impresión foi tan boa que acordamos facer un pequeno vídeo de promoción do libro para a próxima reunión. Verémonos de novo o 3 de febreiro.
Ningún comentario:
Publicar un comentario