xoves, 13 de marzo de 2014

Verde que te quero azul

Nótase que ben prontiño teremos aquí a primavera, despertando a paisaxe con novas cores, e no club de lectura non íamos a desaproveitar a oportunidade de desfrutar en torno a lecturas que nos falaran das cores. 

Desta vez, a familia de Asier foron os nosos contacontos e que ben o fixeron os tres!:


Gustounos moito e todos quedamos enganchados ata o final da historia, na que Grisela, unha pequena ratiña gris, sentíase moi triste pola súa cor:


Grisela, Anke de Vries from cpimondarizbiblioteca

Tamén coñecemos as aventuras dun neno que inventa trampas para descubrir aos camaleóns que se atopan agachados detrás das cores, listos para atacarnos! Pero o neno non é tan listo como pensaba... enzoufou toda a casa con pintura e o único que conseguíu foi unha fregona. 

Se vos pica a curiosidade por saber en que acabou o conto pinchade na imaxe:


Por suposto, tivemos a ocasión de experimentar coas cores: 

Primeiro coñecemos a historia de "Pequeno azul e pequeno amarelo" na que Leo Lionni preséntanos a partir dunhas ilustracións moi sinxelas, coloristas e divertidas o valor da amizade entre dous pequenos : Amarelo e Azul. 

Pero tamén descubrimos a: "Verdadera historia dás cores". Como estas aparecen, desaparecen e se transforman en outras cores novas cando se pelexan, misturan, abrazan... é como maxia!

A partires destes contos tivemos a ocasión de aprender cousas sobre as cores básicas e experimentar en primeira persoa o que sucede cando facemos as nosas propias mezclas e damos renda solta a nosa imaxinación.

Se queredes ver o que ocorreu... seguide lendo!

Descubrimos o que lles aconteceu a Pequeno Azul e pequeno Amarelo cando se fundiron nun forte abrazo:

E decidimos poñernos mans a obra: 
 

E tamén vimos que pode pasar cando o vermello, azul e o amarelo se enredan nunha discusión:

E quixemos averiguar si o que nos contaban era certo!: 

 

Mirade toda a gama de cores e tonalidades obtivemos con só amarelo, azul, vermello e magenta: 



E así quedaron os nosos murais...que ben o pasamos!:


                  

Ningún comentario:

Publicar un comentario