Futuro imperfecto

Novamente reunidos arredor dunha cunca de  infusión ou de café ben quentiños, no lugar  e hora xa habituais, todos coincidimos en que “Futuro imperfecto “ non fora un libro fácil de ler.

Xulia Alonso conta con sinxeleza, sinceridade e crueza a súa experiencia coas dragas e coa morte por mor do Sida  de Nico, o seu home, o pai da súa filla Lucía  , o gran amor da súa vida.

Seropositiva, extoxicómana, Xulia remontase con esforzo e dor  vinte anos atrás para reconstruír como pode o recordo do seu compañeiro, amigo , cómplice...e da historia de amor e dependencia que os uniu.

A súa memoria fai malabares entre o tramo final da vida de Nico, a infancia no pobo, o recordo dos avós, a vida en Santiago tras deixar a casa dos pais con 17 anos, a sórdida adicción as drogas...

Non sen dor, pero si sen trauma, Xulia é consciente do afortunada que foi pese a todo.

Nada saíu como o previra e tivo que pagar un prezo moi alto pola ousadía, paixón e ignorancia coas que se entregou a descubrir o mundo ;pero tivo a sorte dunha segunda oportunidade grazas o  respaldo económico que costeou a cura de desintoxicación e fixo posible pagar débedas e garantir un futuro e unha estabilidade.

Seus pais souberon estar á altura das durísimas circunstancias e antepoñer o amor pola súa filla ó medo os comentarios e a vergonza pública.

Teríanos gustado saber máis sobre a avoa Rosa, sen dúbida a súa  vida daría  para outra novela. Tamén os pais, Xulián e Flora suscitaron as gañas de coñecelos máis a fondo.

E Lucía, xa unha muller, como vivíu o recordo do pai morto, como foi a súa nenez , a súa relación coa nai, a súa adolescencia?

Pese as moitas preguntas que a novela deixa sen resposta, móstranos unha clave infalible para encarar o futuro, sexa cal sexa o seu grao de imperfección: resistencia.

E despois dunha novela dunha temática tan dura, pasamos a unha novela de misterio.

Como podedes ver na primeira imaxe da entrada, hai sobre a mesa un montón de libros que teñen unha portada diferente a esta, e a razón é, nada máis e nada menos, que a posta en marcha dos e-books. Esta é a primeira vez que se utilizan no centro, e por iso decidimos probalos primeiro neste grupo de lectura. Máis adiante, faremos un novo experimento co grupo de lectura de 3º e 4º da ESO. Seguro que isto tamén nos dará motivos para falar na próxima reunión, que será o día 19 de marzo.